![]()
فیلم مودیلیانی، دیدنی تر از آن است که تصور می کنید، و «اندی گارسیا» در خلق شخصیت این نقاش، چنان چیره دست است که هیچ توصیفی از پس بازی اش بر نمی آید.
داستان "واقعی" فیلم درباره یک نقاش ایتالیایی با استعداد به نام آمادئو مودیلیانی است که در پاریس اقامت داشته است ، شخصیت پریشان و خودتخریب این هنرمند باعث شد که بیماری سلی که از دوران کودکی از آن رنج میبرده در وی تشدید شود و در اوج خلاقیت هنری و در سن 35 سالگی ، فوت کند. بازیهای فیلم فوقالعاده خوب بودند ، اندی گارسیا در نقش مودیلیانی،Elsa Zylberstein، در نقش ژان و امید جلیلی در نقش پیکاسو ، که کاراکترهای اصلی فیلم را بازی میکردند ، همه به خوبی از عهده نقششان برآمدند ، اما مسلما بازی اندی گارسیا چیز دیگری بود.
ژان همسر مودیلیانی چند ساعت بعد از مرگ آمادئو با اینکه آبستن طفلی 9 ماهه بود خود را از پنجره خانه به پایین پرتاب کرد و در دم جان سپرد. آمادئو مودیلیانی و ژان هبوترن در یک قبر به خاک سپرده شدند، و آخرین کلمه ای که سالها بعد هنگام مرگ بر زبان پیکاسو جاری گشت نامی نبود جز : مودیلیانی
موسیقی فیلم بسیار زیبا بود و با ضربآهنگ و مفهوم کلی فیلم تطابق و تناسب کامل داشت.
عزیزم سلام..
ببخشید متوجه نبودم...
ولی ممنون که به سایت من سرزدید...
بازم سربزنید....
مرسی
خواهش می کنم...لطف کردید
راهیست راه عشق که هیچش کناره نیست
آن جا جز آن که جان بسپارند چاره نیست
هر گه که دل به عشق دهی خوش دمی بود
در کار خیر حاجت هیچ استخاره نیست
ما را ز منع عقل مترسان و می بیار
کان شحنه در ولایت ما هیچ کاره نیست
از چشم خود بپرس که ما را که میکشد
جانا گناه طالع و جرم ستاره نیست
او را به چشم پاک توان دید چون هلال
هر دیده جای جلوه آن ماه پاره نیست
فرصت شمر طریقه رندی که این نشان
چون راه گنج بر همه کس آشکاره نیست
نگرفت در تو گریه حافظ به هیچ رو
حیران آن دلم که کم از سنگ خاره نیست
سلام من این فیلم خیلی وقت پیش دیده بودم و عاشق این فیلمم اولین فیلمی بود ک باهاش گریه کردم بخصوص سکانس اخرش .پیشنهاد میکنم هر کی ندیده ببینه