سکوت من از بی تفاوتی نیست...
ازبلاتکلیفی است....
همیشه میگن سکوت علامت رضاست،
اما نه!!
بعضی وقتها سکوت میکنی چون اینقدر رنجیدی که نمی خوای حرف بزنی...
بعضی وقتها هم سکوت می کنی چون واقعا حرفی برای گفتن نداری...
گاهی وقتها سکوت یه اعتراضه،
گاهی موقعها هم انتظاره...
اما بیشتر وقتها سکوت واسه اینه که هیچ کلمه ای نمی تونه
غمی رو که تو وجودت داری، توصیف کنه...
سکوتم از رضایت نیست دلم اهل شکایت نیست...
دختر خوب اینجا خیلی سیستم سختی دارد، همه ی مطالب و نظرخواهی ها که رمزی ست. من سر درنمی آورم یا چه؟
مرسی برای لطفی که نسبت به من داری
ممنون که بهم سر زدی خانومی
رمزم رو برات می ذارم...
هرگز فکر نکن کار خوبیه سکوت و دیگران باید بفهمند از سکوتت نه این اشتباه توست نه آنها!!!!!!تو وقتی باهوشی که راه درست گفتن را پیدا کنی عزیزم و گرنه با سکوت به جایی نمیرسی!!!!!
مرسی خانومی
نمی دونم واقعا کم آوردم